Paradroom

Tussen gedagtes vind die winter
Gestalte in my droom
Saam met als wat wese, sein betref
Totdat als daarin omvou

Wou ek weet waar ek vandaan kom
En waarheen ek moet gaan
Deur brede of deur smalle weg
Saam volgers heen of leiers fort

Met vrae wat skok en plek bewaar
vir beitel op die leë tablet
Tabula rasa word gevul
Deur praatjies, vrae wat als onthul

Teen oë wat skree en water stort
Tot als weer eendag helder word...

Ja

Soms as ek aan my naastes dink
word alles stil en ek verdrink

Ek soek na ongevonde blou
in als van jou deur nou vervou

Ek vra en smeek
Ek vra en smeek
Maar net te sag
die hart verbreek.

Laaste vraag

Is dit alweer
Daardie tyd van die jaar
Dit weer te laat
Dit als laat vaar

Hoe lank sal ek nog aan jou kleef
Die beste mors, vir jou vergeef
Ek struikel deur die dagte gang
En als van jou, 'n hartseer bang

Los jou vaste
Volg dit na
Ek's als in jou
Tot nerwe, als die laaste vrae...

Nie Jou

Verwilderd deur die gedagtes in jou
Dis nie jou skuld nie
Vervaag is als aan jou gebied
Dis nie jou skuld nie

Verhinderd deur geraas
Van als in jou
Van almal om jou

Verjaag deur jou naastes
Vervleg in al jou struikels
Dis nie jou skuld nie...

Stilswye

Jy sweef deur Boheemse nagte
Tussen twee rooi drake
Dansend in die speling van ‘n tamboeryn
Deur die voering van die vrees
Deur die aanvoeling vir die wit onder naaste kombers

Sluip jy, voel jy.

Word alles vir jou duidelik
Saam met die swart piket onder donker weer
Weereens roep ek my geliefde

En staan in stilte verswelg.